Już we wczesnych latach szkolnych przejawiałem zainteresowania przyrodnicze. Kolejne lata jeszcze bardziej ugruntowały moją ciekawość, choć nie do końca zdawałem sobie sprawę jak złożony jest to świat. Z czasem "zamieniłem" lornetkę na aparat fotograficzny dzięki czemu mogłem rejestrować przyrodnicze bogactwo ziemi nowotarskiej. W głównej mierze to torfowiska wysokie i bogactwo tych wspaniałych uroczysk sprawiło, że mogłem poznawać i cieszyć się tą piękną krainą. A są to miejsca niezwykłe, gdzie zwierz bez obaw może odpocząć, a ptak bez przeszkód może delektować się własną pieśnią. Miejsca gdzie wiosenne mgły rozdziera chrapliwe czuszykanie cietrzewi, bębnienie bekasów i piskliwe nawoływanie czajek. To wreszcie kraina w sercu której rozgrywa się nieustanna walka o przetrwanie, codzienne dramaty dużych jak i zupełnie małych mieszkańców. Kraina pyszniąca się wiosenna bielą kwitnącego bagna, soczystą zielenią lata i wspaniałą czerwienią jesieni. Taką ją zapamiętałem od dziecka i taką pokochałem. To w tym cudownym miejscu w bardziej prześwietlonych miejscach, gdzieś pośród karłowatych sosen, mieszka jeden z najwspanialszych przedstawicieli kuraków leśnych, cietrzew. To z tymi ptakami dane mi było od ponad ćwierćwiecza spotykać się każdej wiosny na ich wspaniałym "turnieju". W zasadzie to te ptaki zrodziły we mnie chęć rejestracji przyrodniczego bogactwa. Pierwsze fotograficzne kroki, miłe wspomnienia, ale i pierwsze niespodzianki i niepowodzenia. Jednak z czasem poznałem zarówno warsztat jak i samych bohaterów dzięki którym, mam tyle wspomnień.

Później przyszły wystawy, współpraca z Wydawnictwami Przyroda Polska, Łowiec Polski, Brać łowiecka. To właśnie dzięki tym ptakom zdobyłem II miejsce w konkursie Wł. Puchalskiego w Łowcu bodaj w roku 2000. Nieco wcześniej II w braci Łowieckiej nagroda specjalna w konkursie CIC Photo prizes "Migratory Birds and Wildlife" w 2006 i kilka jeszcze innych mniej ważnych konkursów i wystaw. Nadal jestem zauroczony tymi wspaniałymi ptakami i mam nadzieję, że tak już pozostanie.